دقت کنیم انرژیمون رو داریم صرف چی میکنیم
باور بفرمایین هرچیزی تو این دنیا ارزش گرفتار شدن نداره موضوعی که مدنظرم هست اثبات ویژگی های خوبمونه
نیازی نیست در مقابل ذهن دیگران برای اثبات خودمون بجنگیم. همین که خودمون برای خودمون دلیل قانع کننده برای خوب بودن داشته باشیم کافیه
مثلا وقتی داریم راستشو میگیم و باور نمیکنن چرا برای اثبات راستگویی بجنگیم بیخیال باشیم
وقتی قصد و غرضی نداریم نیازی نیست از سوء منظور گرفتن بقیه نگران باشیم اونا ممکنه برداشت های متفاوتی از رفتار ما داشته باشن
کافیه خودمون راضی باشیم از خودمون. افراد عاقل خواهند فهمید شما دقیقا چجور آدمی هستین و احترام خواهند گذاشت بعد ببینین چقد بهتون خوش میگذره
فقط عاشق بودنه که برای اثباتش باید و باید جنگید وگرنه تو بقیه چیزا بزارین همه آزادانه انتخاب کنن. اونی که باید شمارو بشناسه و پاداش بده، تو کارش استاد مطلقه؛ بله اون خداست.
دیگران برچسب برای چسبوندن به این و اون زیاد دارن اونقدر زیاد که هرچقدر رفتار خوب باهاشون داشته باشی برچسبای ذهنیشون شمارو به طور کامل احاطه کرده و دیگه حتی به فکرشون خطور نمیکنه که ممکنه اشتباه کنن
هرکسی از ظن خود شد یار من.
پس خودمون باشیم و عاشق خودمون هم باشیم
وقتی یه عده دوست ندارن شمارو با صفات واقعیتون بشناسن و بهتون علاقه مند باشن چه دلیلی داره خودتون رو برای اثباتتون اذیت کنین
به آب و آتیش زدن برای چیزایی که توی ذاتتونه و دیگران قدرت شناسائی اون هارو ندارن هدر دادن انرژی و عمره
و این قافله عمر عجب می گذرد.
یا علی
درباره این سایت